هنرمند حساس تر از دیگران است و بهتر از آنها پلیدی ها و احتیاج های خشن زندگی را می بیند و بعد برای اینکه راه گریزی پیدا کند برای آنکه خودش را گول بزند و صدای قبیله گمشده اش را در قلبش نگه دارد چیزی می آفریند که طنین درد خاموش او را دارد که ادامه رویاهای اوست.
دیالوگی از فیلم سفر بهاری - کیومرث درم بخش
پ.ن 1 : پیشنهاد می کنم برای شناخت جهان هنرمند مقدمه ی مفصل محمود نوایی بر کتاب "هذیان و رویا در گرادیوا ی ینسن" اثر زیگموند فروید را بخوانید.
نوشته ی عالی بود، عالی تر اگر که از آنِ خودت باشد . هنرمند همان است که تو گفته ای !
قالب زیبایی هم برگزیده ای .
بنویس!
مرسی از نظرت، محمد جان فراموش کرده بودم که ذکر منبع بکنم.
سلام آقا مهرداد
قالبت خوب از قبلی بهتره
مطالبتم مثل قبل خوبن. اگه یه روزی ببینم مطالبت بد شدن حتما از تو لینکدونی وبلاگم حذفت می کنم.
مرسی که سر زدی