یادداشت های مهرداد

درباره ادبیات، فلسفه، سینما و ...

یادداشت های مهرداد

درباره ادبیات، فلسفه، سینما و ...

The God - Silence Or Dead

 

نمایشنامه ی تراژیک در دو پرده :  

 

پرده اول :

سرم را می چرخانم همه جا تاریک است. 


Where is the satan
                 The god is dead          

این جملات بریده بریده در ذهنم صدا می کند. همه چیز تاریک است.
قطره اشکی بر گوشه ای چشم شیطان و نگاه ی حسرت بار
                                               صدای ناله و گریه فرشتگان
                                                            فرشتگان می میرند، همه فرشتگان مرده اند.
مرگ خدا
همه فرشتگان از مرگ خدا سرشان را خم کرده اند و در مرگ خدا فرو می روند
                         هیچ کس سخنی نمی گوید
                                                 تنها سکوت
                              تنها تقلاهای شیطان
                                     شیطان روبروی خدا قرار گرفته
                              چشمان شیطان با اندوهی بی پایان
                                                            نظاره گر مرگ خدا
  

 

پرده دوم : 


سرم را می چرخانم همه جا تاریک است. 


                                   Where is the satan
                                            The god in silence forever        


این جملات بریده بریده در ذهنم صدا می کند. همه چیز تاریک است.
قطره اشکی بر گوشه ای چشم شیطان و نگاه ی حسرت بار
                                               صدای ناله و گریه فرشتگان
                                                            فرشتگان می میرند، همه فرشتگان مرده اند.
سکوت خدا
همه فرشتگان از سکوت خدا سرشان را خم کرده اند و در سکوت خدا فرو می روند 
                        هیچ کس سخنی نمی گوید
                                                 تنها سکوت
                              تنها تقلاهای شیطان
                                     شیطان روبروی خدا قرار گرفته
                              چشمان شیطان با اندوهی بی پایان
                                                     نظاره گر این سکوت خدا 

نظرات 5 + ارسال نظر
شهرزاد چهارشنبه 14 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 10:57 ب.ظ

سلامم مهرداد جان:
بابا چرا این قدر یک دفعه اکتیو شدی تند تند آپ کردی؟؟!!!!!:)))
من عقب موندم ...!!!!!نمیشه که من احساس تنبلی میکنم خب روحیم تضعیف میشه در شصت سالگی افسرده میشماااا
روم تاثیر داره بالاخره آخه.....:)))
در رویا زندگی کردن ...با خود رویایی زندگی کردن...زیباست...حس قشنگیه ولی واقعیت در زندگیت جایگاهش حیلی کمرنگ میشه.....از حقیقت فاصله میگیری...
منم خیلی آرمانی و رویایی بودم از الان بیشتر ولی تلخی های زندگی و واقعیت تلخش که گاهی طعم گسی پیدا می کنه هرگز از بین نمیره....
خدا نکنه از این رویا بیدار بشیم و ناگهان ببینیم این رویاها..این دنیای آرمانیمون تبدیل به یک کابوس شده...شده یک رویای تلخ....
به قولی زندگی و خیلی از مراحلش به زیبایی رویاهای ما نیست..رویاها رو ما خیلی زیبا میسازیم...این تصورات ما رو نشون میده .من فکر میکنم که تو حقیقت وجودیتو با هاله ای از تصورات و ابهامات کمرنگش کردی و اونچه که حضورشو خودت دوست داری و می خوای که باشه پر رنگش کردی و مسیرو پیچیده و تا حدودی گم کردی....شناخت خود و حقیقت وجودی با واقعیت و رویا متناقض همدیگن....
یکدیگرو نقض می کنند....
به واقعیت و خداوند بیشتر بیندیش..به شناخت حقیقت وجودیت کمک شایانی میکنی...
ایمان...اولین قدم برای رسیدن به حقیقت وجودیه..
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پست جدیدتم خیلی عالی بود..مثل همیشه....
موفق باشی....
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

شهرزاد پنج‌شنبه 15 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 01:28 ق.ظ

همه چیز در آن لحظه ای به پایان می رسد که قدم های تو باز می ایستد.
رویاهایت را فرو مگذار که بی آنان زندگی را امیدی نیست.

و بی امید زندگی را آهنگی نباشد.
دکتر علی شریعتی...

شهرزاد پنج‌شنبه 15 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 01:51 ق.ظ

آرمان های خویش را به مقایسه ی معیار های دیگران بنیاد مکن.

تنها تو میدانی که بهترین در زندگی ات چگونه معنا می شود.

از کنار آنچه با قلب تو نزدیک است آسان مگذر بر آنها چنگ در اندازآنچنان که با زندگی خویش .

که بی حضور آنان زندگی مفهوم خود را از دست می دهد.

هر روز را همان روز زندگی کن و بدین سان تمامی عمر خود را به کمال زیسته ای
و هرگز امید را از کف مده.
آنگاه که چیز دیگری برای دادن در کف داری

از روزهایت شتابان گذر مکن که در التهاب این شتاب

نه تنها نقطه ی سرآغاز خویش که حتی سر منزل مقصود را گم می کنی.

زندگی مسابقه نیست . زندگی یک سفر است .

و تو آن مسافری باش که در هر گامش

ترنم خوش لحظه ها جاری است.

(دکتر علی شریعتی..)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یادم رفت بقشو بگمممم
آلزایمر دیگه:)))


شهرزاد پنج‌شنبه 15 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 01:53 ق.ظ

آرمان های خویش را به مقایسه ی معیار های دیگران بنیاد مکن.

تنها تو میدانی که بهترین در زندگی ات چگونه معنا می شود.

از کنار آنچه با قلب تو نزدیک است آسان مگذر بر آنها چنگ در اندازآنچنان که با زندگی خویش .

که بی حضور آنان زندگی مفهوم خود را از دست می دهد.

هر روز را همان روز زندگی کن و بدین سان تمامی عمر خود را به کمال زیسته ای
و هرگز امید را از کف مده.
آنگاه که چیز دیگری برای دادن در کف داری

از روزهایت شتابان گذر مکن که در التهاب این شتاب

نه تنها نقطه ی سرآغاز خویش که حتی سر منزل مقصود را گم می کنی.

زندگی مسابقه نیست . زندگی یک سفر است .

و تو آن مسافری باش که در هر گامش

ترنم خوش لحظه ها جاری است.

(دکتر علی شریعتی..)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

یادم رفت بقشو بگمممم
آلزایمر دیگه:)))


خاکستر سرخ سه‌شنبه 20 بهمن‌ماه سال 1388 ساعت 02:59 ب.ظ

خدا همیشه زندست ولی افسوس در این هوای آلوده به غبار آری غباری به نام شیطان هیچ چیز دیدنی نیست . چشمان درشت معشوق را نمی توان دیگر دید . آری خدا را هم دیگر نای دیدن نیست.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد