درختان برهنه خانه را در آغوش گرفته اند
و پنجره را به تماشای آسمانی بی انتها نشانده اند
درختان برهنه تا ساحل دریاچه رفته اند
و آب را آینه ی خود ساخته اند
کودکی هنوز در مه خاکستری پائیز بازی می کند
دخترکی گل در دست می گذرد
و در افق
پرندگان نقره فام به هوا برمی خیزند
سرزمینی که وجود ندارد / ادیت سودرگران
هستی من نفس نفس مال تو
تمام من عیدی هر سال تو
سلام دوست من:
ما یک وبلاگ یا بهتر بگم یه دفتر خاطرات آنلاین واسه نی نی در راهمون درست کردیم. اگر فکر میکنی حرفی داری که به درد نسل بعدی می خوره خوشحال می شم برامون بنویسی. شاد و سربلند و خوش اقبال باشی.